Εμπιστοσύνη αυτή η άγνωστη λέξη

Είναι αρκετές εκείνες οι φορές που αν και διαβάζω και έχω περιορισμένο χρόνο έχω πει στον εαυτό μου : Βλάση είσαι απαράδεκτη . Εχεις να γράψεις στο μπλογκ σου πολύ καιρό . 
Αφορμή σήμερα στάθηκε ένας φίλος , ας τον πούμε φίλο γνωστό καλύτερα , και ένα περιστάτικο που έγινε μεταξύ μας . Οχι κάτι τραγικό μην φανταστείτε ούτε κάτι που δεν ξεπερνιέται . Και σίγουρα δεν είναι γκομενικό. 

Είναι κάποιες στιγμές τελικά που σκέφτομαι πόσο χαζή ή κουτή ή αθεράπευτα αισιόδοξη είμαι εμπιστευόμενη ανθρώπους που γνωρίζω πως αργά ή γρήγορα θα επαναλάβουν την πράξη εκείνη που δεν θα έπρεπε να γίνει . Το ίδιο λάθος κάθε φορά και γω ως αθεράπευτα ξανθιά και αισιόδοξη που είμαι δίνω ευκαιρίες. Τι σκας θα με ρωτήσεις και καλά θα κάνεις που με ρωτάς . Ελα μου ντε θα σε πω και εγώ γιατί σκάω για ανθρώπους που αποδεικνύονται σκάρτοι και είμαι τόσο μα τόσο σίγουρη πως  δεν έχει βελτιωθεί τίποτα στον χαρακτήρα τους. 
Πιστεύω πως ο άνθρωπος μεγαλώνοντας  μπορεί να βελτιώσει κάποια από τα χαρακτηριστικά του . Δηλαδή τα βασικά προτερήματα του ή ελαττώματα του μπορεί να τα αναπτύξει ως ένα βαθμό τα πρώτα και τα αρνητικά στοιχεία του εαυτού του να τα έχει υπό έλεγχο, να τα μετριάσει. Αυτό για να γίνει καλές μου Λιακάδες θέλει τρομερή πειθαρχία εαυτού και αυτοβελτίωση που απαιτεί αυτογνωσία. Αν δεν είσαι έτοιμος ή έτοιμη άστο καλύτερα. Τσάμπα κόπος και τσάμπα κάψιμο εγκεφαλικών κυττάρων. 

Ας προσπαθήσουμε να μην ενοχλούμε , να το θέσω ευγενικά, τους συναθρώπους μας με τα ελαττώματα μας ή τα προσωπικά ζόρια. Αν παρατηρούμε πως τα αρνητικά μας μας αφήνουν χωρίς δουλειιά χωρίς φίλους ουσιαστικούς και ίσως να μας αποφεύγουν ακόμη και οι οικογένειες μας τότε θα πρέπει να το σκεφτούμε πιο σοβαρά. Θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας και να δούμε βαθιά μέσα μας. Είμια σίγουρη με το χέρι στην καρδιά πως θα αντιληφθούμε και εμείς οι ίδιοι τα τυχόν άσχημα στοιχεία του εαυτό μας να κυριαρχούν σε κάθε κίνηση ή σκέψη μας. 

Δεν είμαι εξαίρεση σε τίποτα από τα παραπάνω αναφερθέντα στοιχεία του άρθρου μου. Δεν θα σου πω πως είμαι η τέλεια και σούπερ ντούπερ προσωπικότητα.Αναγνωρίζω τα λάθη μου του χαρακτήρα μου και προσπαθώ να τα μετριάσω, να με καλμάρω. Προσπαθώ επίσης να μην χάνω την πίστη μου και την ελπίδα μου στους ανθρώπους. Ωρες ώρες σκέφτομαι πως τελικά μήπως έχω καταντήσει αθεράπευτα ρομαντική αφού το φαινόμενο της εμπιστοσύνης  εξαφανίζεται . Κάτι σαν τα σπάνια πουλιά ή τους δεινόσαυρους έχει γίνει . Προσπαθώ να πιστεύω στις δεύτερες ευκαιρίες αλλά προσωπικά στην ζωή μου δύο φορές έχω ζητήσει 2η ευκαιρία στην προσωπική μου ζωή... οκ εκεί έχω ξεφτυλιστεί..αλλά αυτό σε άλλο άρθρο... Τις δίνω αλλά σχεδόν πάντα με έχουν επιβεβαιώσει τον μεγλαύτερο φόβο μου ...θα απογοητευτώ ξανά . Αλλά απογοητεύομαι με τον εαυτό μου περισσότερο θυμώνω μαζί μου που δεν ακούω την διαίσθηση και την εμπειρία ζωής που έχω με ανθρώπους που έχω ήδη απορρίψει από την ζωή μου. Τα ίδια λάθη βρε παιδί μου μια φορά τα επαναλαμβάνουμε με τους ίδιους ανθρώπους...
 Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη και να μην χάνω την ελπίδα μου στους ανθρώπους. Απλά δεν ξέρω μέχρι πότε ... θα έχω αντοχές να το κάνω.



Αν θες το κοινοποιείς το αρθράκι μου την φτωχιά πλην τίμια άποψη μου και μοιράζεσαι μαζί μας την δική σου εμπειρία ή γνώμη ή άποψη περί δεύτερων και τρίτων ευκαιρίων ...