Πρώτη μέρα στον παιδικό σταθμό

Η μετάβαση από το οικείο περιβάλλον του σπιτιού στο χώρο του σχολείου δεν είναι εύκολη υπόθεση για ένα μικρό παιδί. Ας γνωρίσουμε τα συναισθήματά του και ας δούμε με ποιούς τρόπους μπορούμε να το βοηθήσουμε να προσαρμοστεί.

Τι αισθάνεται το παιδί όταν ξεκινάει τον παιδικό σταθμό;
-Βιώνει πολύ έντονα τον αποχωρισμό από τους γονείς και το οικείο περιβάλλον του σπιτιού του.
-Νιώθει άγχος στην επαφή με την δασκάλα και τα συνομήλικα παιδιά.
-Καλείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα του σχολείου, να υπακούει σε κανόνες και να πειθαρχεί, γεγονός που επίσης του προκαλεί έντονο άγχος, αγωνία και ανασφάλεια.
Τι κερδίζει το παιδί πηγαίνοντας στον παιδικό σταθμό;
-Αναπτύσσεται η κοινωνικότητά του.
-Μαθαίνει να μοιράζεται, να διεκδικεί, να συνεργάζεται, να δημιουργεί από κοινού με τα άλλα παιδιά.
-Ωριμάζει και κατακτά την ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του.
-Οι συζητήσεις με τα άλλα παιδιά, βοηθούν στην κατάκτηση και την βελτίωση της ομιλίας του.
-Μαθαίνει να αντιμετωπίζει τις κρίσεις που προκύπτουν στο σχολικό χώρο, να βρίσκει λύσεις και να ξεπερνά προβλήματα και εμπόδια.
Ο ρόλος του γονέα
Τα παιδιά αντανακλούν τα συναισθήματα των γονιών τους και είναι συχνό το φαινόμενο τα παιδιά να δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο σχολείο, επειδή οι γονείς δυσκολεύονται να δεχτούν αυτή τη νέα κατάσταση.
6 τρόποι για την ομαλή προσαρμογή
1. Συζήτηση: μιλάμε με το παιδί και του εξηγούμε τους λόγους που υπαγορεύουν τη φοίτησή του στο σχολείο.
2. Ενθάρρυνση: παροτρύνουμε το παιδί και το εφοδιάζουμε με το θάρρος που χρειάζεται για να αντεπεξέλθει στη νέα κατάσταση.
3. Σεβασμός: δείχνουμε κατανόηση και σεβασμό στα συναισθήματα που εκφράζει το παιδί, συμμεριζόμαστε τις αγωνίες και τις φοβίες του, ως απόλυτα λογικές και αναμενόμενες.
4. Σταθερότητα: κρατάμε μια σταθερή, αμετακίνητη θέση, από τη στιγμή που αποφασίζουμε να στείλουμε το παιδί στο σχολείο. Τα δικά μας πισωγυρίσματα μόνο να το βοηθήσουν στην προσαρμογή δεν θα καταφέρουν.
5. Ψυχραιμία: το παιδί μπορεί να κλαίει, να χτυπιέται, να ουρλιάζει, να γραπώνεται πάνω μας, κάθε φορά που το αφήνουμε στο σχολείο. Με σύμβουλο την ψυχραιμία, θα καταφέρουμε να το καθησυχάσουμε αποτελεσματικά.
6. Επιμονή: όσο έντονες και αν είναι οι αντιδράσεις του παιδιού και παρότι μπορει να τραβάνε στο χρόνο, δεν αναθεωρούμε την απόφασή μας να στείλουμε το παιδί στο σχολείο (εκτός αν οι δασκάλες του έχουν αντίθετη άποψη). Η δική μας επιμονή θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή την προσαρμογή του παιδιού στο σχολείο. 

 

 πηγή www.briefingnews.gr